۲۸-۲۹ اردیبهشت – دریاچه اوان و قلعه حسن صباح

تجربیات سفر داغچیلار تبریز – دریاچه اوان و قلعه الموت

با توجه به تعاریفی که از منطقه الموت قزوین از دوستان شنیده بودم، یکی دوباری بود که قصد دیدن این منطقه رو کرده بودم ولی امکانش فراهم نشده بود. در نهایت تونستیم در تاریخ ۲۸-۲۹ اردیبهشت برنامه ریزی های لازم رو به همراه چهارتن از دوستان انجام و به این منطقه ی زیبا سفر کنیم.

با توجه به بعد مسافت منطقه از تبریز که حدود ۸ ساعت می باشد برنامه در دوروز تدارک دیده شد و با بررسی های به عمل آمده، دریاچه ی اوان برای شب مانی انتخاب گردید.

ساعت ۱۱:۳۰ تبریز را به مقصد قزوین ترک نمودیم. حدود ساعت ۱۴:۳۰ بود که برای نهار در عوارضی خروجی زنجان که امکانات مناسبی رو برای مسافران فراهم کرده است توقف کردیم. تا قزوین دو ساعتی راه داشتیم و بعد باید وارد جاده الموت می شدیم. برای ورود به جاده الموت، با ادامه مسیر در آزادراه قزوین – تهران و با پشت سرگذاشتن قزوین باید از طریق یک مسیر فرعی در سمت راست، از آزادراه خارج شوید و پس از ادامه ی مسیر به سمت قزوین از اولین دوربرگردان، دور زده و به سمت شمال، در مسیر اصلی قرار بگیرید. متاسفانه هیچ گونه تابلوی راهنمایی برای جاده الموت در آزادراه دیده نشد! ( دستگاه GPS مانع از اشتباه گردید. ) با عبور از رشتقون کم کم جاده های پیچ در پیچ زیبای الموت که توصیفشان را شنیده بودم رویت می شد. وسایل مورد نیاز از مسیر خریداری شد. ساعت حدود ۱۷:۳۰ بود. این منطقه به گونه ای ست که از یک ارتفاع بالا وارد می شوید، ادامه ی مسیر را با یک شیب منفی طی می کنید و بعد دوباره صعود می کنید تا به آن سوی منطقه الموت دست یابید. از ارتفاعات، شهرها و روستاهای بزرگ و کوچک بسیاری را در گوشه گوشه ی سرزمین زیبای الموت خواهید دید که در دره ها و دامنه های زیبا و سرسبز این منطقه آرام گرفته اند. مقصد شب مانی ، دریاچه اوان در نظر گرفته شده بود. برای دسترسی به این دریاچه باید حدود ۱۰ کیلومتری از جاده الموت به سمت چپ خارج شد که تابلوی مناسبی در مسیر نصب شده است و راهنمای مسافران می باشد. از سه راهی دریاچه اوان تا قلعه الموت ۳۹ کیلومتر. در مسیر، روستاها و شهرهای کوچکی وجود دارد که از نظر تامین کالاهای مورد نیاز مشکلی نخواهید داشت. در رجایی دشت هم که در مابین مسیر می باشد، پمپ بنزین و مرکز درمانی و … وجود دارد که می توانید از آنها بهره برید. ساعت حدود ۲۰:۰۰ بود که به دریاچه زیبای اوان رسیدیم. امکانات محدودی برای مسافران در این منطقه درنظر گرفته شده است و برای هر مسافر ۲۰۰۰ تومان ورودیه دریافت می شود. با توجه به تعطیلی آخر هفته، خانواده های زیادی خود را به دریاچه رسانده بودند. دور دریاچه فضاهای مسطح مناسبی برای شب مانی وجود دارد. مکان مناسبی دور از هیاهو انتخاب و چادرها برپا شد. دمای هوا مناسب بود و شب نشینی و صرف چای با آتش هیزم می چسبید . برای شام، املتی خوشمزه با مخلفات مرسوم خودمان تهیه کردیم و صرف شد. برخی از مسافران، سکوت منطقه را شکسته بودند که با گذشت زمان دوباره سکوت حاکم شد و صدایی جز صدای حاکمان دریاچه اوان به گوش نمی رسید.

با توجه به وضعیت مسیر و در نظر گرفتن زمان برگشت، ساعت ۷:۰۰ از خواب بیدار شدیم و پس از صرف صبحانه حدود ساعت ۹:۰۰ دیاچه را ترک کردیم و به سمت قلعه الموت حرکت کردیم. از دریاچه اوان تا قلعه حدود ۵۰ کیلومتری راه داشتیم ولی با شرایط جاده های الموت این مسیر یک ساعت و نیم طول کشید. تابلوهای مسیر شما را تا مقصد راهنمایی خواهند نمود و برای یافتن قلعه مشکلی نخواهید داشت. حدود ساعت ۱۱:۰۰ بود که به پارکینگ قلعه رسیدیم و پس از تهیه بلیط، به سمت قلعه حرکت کردیم. کل مسیر سنگفرش و پله می باشد و خانواده های عزیز نیز می توانند به راحتی به قلعه دسترسی یابند. حدود یک ساعت به همراه عکس گرفتن تا قلعه طول کشید. راهنمایانی در قلعه وظیفه ی توضیح بقایای قلعه را بر عهده دارند که می توانید از حضور آنها نیز جهت آشنایی با قلعه ، بهره کامل را ببرید. قلعه ای زیبا و نفوذ ناپذیر بر فراز روستا . ساعت ۱۳:۱۵ بود که به پارکینگ برگشتیم. در کنار پارکینگ، اقامتگاه و رستوران خانگی وجود داشت. تصمیم بر صرف غذا در این رستوران گرفته شد. غذای سنتی منطقه، قیمه نسا سفارش داده شد، که غذایی شبیه به خورشت قیمه خودمان بود فقط بدون لپه و با خلال بادام و … . ساعت حدود ۱۴:۳۰ بود که منطقه الموت رو ترک کردیم. سر راه در معلم کلایه در مرکز هلال احمر، در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردیم و مسیر ادامه یافت. هندوانه ای رو که روز قبل خریده بودیم در مسیر و در یکی از مرتفع ترین نقاط منطقه نوش جان کردیم. هندوانه ای با شیرینی متوسط به بالا… . برنامه به اتمام رسیده بود و با چند توقف کوتاه در مسیر حدود ساعت ۲۱:۳۰ بود که به تبریز رسیدیم.

با تشکر از همراهان برنامه