گزارش برنامه بازدید از آبشار زمرد ، آبشار ویسادار و قلعه رودخان
با لطف خداوند به همراه پنج تن از دوستان ساعت ۸ روز پنجشنبه ۲۲ مهر تبریز را به مقصد حویق گیلان ترک کردیم. شرایط جوی خوب بود. ساعت ۱۰:۳۰ در گردنه صائین و در کنار رودخانه بساط صبحانه چیده شد. جلبک های سبز تصویر زیبایی را روی رودخانه ایجاد کرده بودند. با توجه به برنامه ریزی صورت گرفته برای روز اول، باید خود را در اولین فرصت به آبشار زمرد حویق می رساندیم. با گذر از اردبیل و نزدیک شدن به گردنه حیران، ابرهای باران زا خود را نشان می دادند. بعد از تونل باران ملایمی می بارید و مه منطقه را پوشانده بود. هرازگاهی از غلظت مه کاسته می شد و فرصتی برای گرفتن عکس و مشاهده مناظر زیبای گردنه حیران بدست می آمد. چند جایی برای گرفتن عکس نگه داشتیم البته با توقفی کوتاه. مسیر تا شهر حویق ( حدود ۳۰ کیلومتری جاده آستارا – انزلی ) ادامه یافت. حدود ساعت ۱۳:۴۰ به حویق رسیدیم. با پرسیدن وصعیت مسیر آبشار زمرد ، حرکت ادامه یافت. ( البته یکی از اهالی گفت الان نمی تونید برید اونجا و بارندگیه و مشکل ولی خدا رو شکر که نتونست ما رو منصرف کنه. ) کل مسیر تا آخرین روستای مسیر که زمرد می باشد حدود ۱۰ کیلومتر است که حدود ۸ کیلومتر آن آسفالت می باشد که با سواری و مینی بوس به راحتی طی می گردد ( با توجه به عرض کم جاده ، حرکت اتوبوس در این مسیر غیر ممکن است. ) جاده پر از باغات کیوی بود و خدا رو شکر محصول مناسبی روی شاخه ها دیده می شد. از فتح الله محله برخی وسایل مورد نیاز رو گرفتیم و مسیر تا انتهای جاده آسفالت ادامه یافت. امکان پارک خودرو در انتهای مسیر در داخل روستا وجود دارد. با توجه به نامناسب بودن مسیر خاکی ( البته سواری می تونه بره ولی نباید زیاد ماشین دوست باشید! ) ، اتومبیلمون رو در آخر جاده آسفالت پارک کردیم، وسایل لازم و نهار رو برداشتیم و به سمت آبشار زمرد حرکت کردیم. باران نم نم می بارید. مسیر تا زمرد محله حدود ۲ کیلومتر بود، زیبا و رویایی. با وارد شدن به روستا به یک دو راهی رسیدیم که مسیر سمت راست که به پایین روستا کشیده شده است مسیر دسترسی آبشار زمرد می باشد. خانه های روستایی با گل و گیاهان آویزان از دیوار ها و سقف های سفالی شیب دار زیبایی خاصی را به کوچه روستا داده بود. چند مسیر پاکوب برای باغات و آبشار زمرد دیده می شود که با در نظر گرفتن وجود رودخانه در سمت چپ مسیر و با حرکت در یک مسیر سرازیری خود را به آبشار رساندیم. از زمرد محله تا آبشار بیشتر از ۲۰ دقیقه طول نمی کشد ، مسیر در زمان بارندگی کمی لغزنده می باشد ولی بدون مشکل خاصی خود را به آبشار رساندیم. ساعت ۱۶:۰۰ و پس از حدود یک ساعت و ربع پیاده روی از محل پارک خودرو ،آبشار زمرد با تمام شکوه و زیبایی اش خود نمایی می کرد. محیطی بسیار زیبا و آرامش بخش. زیبایی آبشار قابل وصف نمی باشد و باید انسان خودش آن زیبایی را درک کند. با توجه به زمان غروب آفتاب، برنامه ریزی برای صرف نهار و برگشت صورت پذیرفت. ساعت ۱۸:۱۵ مسیر برگشت پی گرفته شد. با توجه به برنامه فردا که قلعه رودخان فومن بود، مقرر گردید مقداری از مسیر طی شود تا فردا از نظر زمانی مشکل خاصی پیش نیاد. تا پره سر مسیر ادامه یافت، ساعت ۲۰:۱۵ در پره سر بودیم. با توجه به راهنمایی که از دوستان گرفته بودم شام در رستوران شاطر عباس شمال ( در ورودی شهر پره سر ) صرف شد. ( واقعا غذاهاش عالی بود. ) با هماهنگی که با مسئول رستوران کردیم و با تماس با یکی از اهالی منطقه، یک سوئیت تک خوابه اجاره کردیم و شب رو در اونجا موندیم. صبح با خرید نان و اعلام بیدار باش، ساعت ۶ صبحانه صرف شد و تا تحویل منزل ساعت ۷:۰۰ شد. هوا آفتابی و عالی بود. زیبایی آبشار ویسادار رو شنیده بودم که با تاکید صاحب منزل به دیدن این آبشار و نزدیکی اون، به سمت آبشار ویسادار حرکت کردیم. حدود ۳۰ کیلومتری از جاده اصلی دور شدیم. جاده آسفالت می باشد و واقعا زیبا. انتهای آسفالت محل آبشار می باشد. که سمت چپ جاده یک پل فلزی بر روی رودخانه زده شده است که با رفتن روی پل ، این آبشار را در زیر پاهایتان خواهید دید. آبشاری مرتفع ( حدود ۱۰ متر ) با یک حوضچه آبریز که یکی از محلیان می گفت عمق حوضچه به قدری است که امکان شیرجه از ارتفاع ۱۰ متری به درون آن وجود دارد. عمق پایینترین نقطه از پل فلزی حدود ۲۰ متر می باشد که زیبایی خاصی به این آبشار داده است. مسیری وجود دارد که با کمی کوه پیمایی و وارد شدن در آب ( تا زانو ) امکان نزدیک شدن به آبشار و دیدن ابهت آبشار را از پایین دست دره فراهم می کند ولی با توجه به زمان بندی برنامه امکان این امر وجود نداشت. آبشار ویسادار ترک و به سمت فومن و قلعه رودخان مسیر ادامه یافت. ساعت ۱۰:۳۰ به قلعه رودخان رسیدیم. کل مسیر سنگ فرش و پله گذاری شده است و البته راه های پاکوپ میانبر هم وجود دارد. مسیر بسیار زیبا از داخل جنگل و کنار رودخانه. کلیه امکانات رفاهی در این منطقه وجود دارد. ساعت ۱۱:۴۵ به قلعه رسیدیم. با گردش در داخل قلعه ساعت ۱۲:۳۰ قلعه را ترک کرده و برگشتیم. در مسیر در یکی از آلاچیق های بین راهی آش رشته و نان محلی صرف شد که عالی بود. ساعت ۱۴:۱۰ سوار بر خودرو به سمت ساحل گیسوم حرکت کردیم. در فومن کلوچه و کوکی فومن رو مهمان دو تن از دوستان شدیم که با چای چسبید. حدود ساعت ۱۵:۳۰ به جاده گیسوم رسیدیم، جاده گیسوم رو اکثر مردم ایران دیده اند و نیازی به یادآوری زیبایی اون نمی بینم. وارد ساحل گیسوم شدیم که با توجه به مواج بودن دریا، امکان شنا فراهم نشد و ممنوع بود. یه استراحت کوتاهی در کنار ساحل داشتیم و با صرف چای و اسب سواری یکی از دوستان ، ساحل و شمال رو به مقصد تبریز ترک کردیم. با توجه به احتمال شلوغی گردنه حیران، مسیر اسالم- خلخال – سرچم – تبریز انتخاب شد. در ارتفاعات جاده اسالم به خلخال و بعد از اتمام جنگل مناظر بدیعی رو خواهید دید که دریایی از ابر در زیر پای انسان دیده میشه. ساعت ۱۹:۰۰ در خلخال و به پیشنهاد دوستان پیتزا خوردیم ، فلاکس چای رو پر کردیم و برای یک مسیر چهار ساعته آماده شدیم. با پرس و جو از اهالی شهر خودمون رو وارد جاده زنجان و میانه کردیم. در دو سه قسمت از مسیر نیروهای زحمت کش راهداری مشغول به کار بودند که قسمتی از مسیر خاکی بود و با توجه به عدم تابلو دهی مناسب فکر می کردیک که مسیر اشتباهی طی شده است، ولی با پرسش از یکی از راهدارها، با اطمینان مسیر طی شد و در نهایت خودمون رو به جاده اردبیل – سرچم رسوندیم. حدود ساعت ۱۱:۳۰ وارد تبریز شدیم.
خدا رو شکر که خاطره ی خوشی دیگر از یک سفر در ذهنمان ایجاد شد و همه در سلامت کامل برگشتیم.
با تشکر از کلیه دوستان عزیز حاضر در برنامه و به خصوص قدردانی از آقای صبوری که خودروی سواری شون رو برای این برنامه در اختیار گروه قرار داده بودند.
