میشو داغ – ۴ مرداد ۹۵

با یاری خداوند متعال، در راستای برنامه های تمرینی گروه جهت صعود به قلل مرتفع کشور برنامه صعود به قله میشو در شهرستان مرند روز ۴ تیر ماه هماهنگ گردید. با دوتن از دوستان ( آقایان عزیز حسین علیزاده و مجتبی پاشایان ) ساعت ۱۶ تبریز را به مقصد روستای پیام ترک کردیم. پس از عبور از صوفیان و نرسیده به روستای پیام، به سمت پیست اسکی پیام تغییر مسیر دادیم و از طریق یک مسیر فرعی خاکی ( سمت چپ ) خود را به محل شروع صعود رساندیم. مسیر معمول که کوهنوردان بیشتر این مسیر را جهت صعود انتخاب می کنند. ساعت ۱۷ پس از گرم کردن در حدود ۵ دقیقه و انجام حرکات کششی، صعود از روی یال و در جهت جنوب آغاز گردید. شیب در ابتدای مسیر نسبتا زیاد بوده و با توجه اول راه، انرژی زیادی را نیاز دارد. مسیر از روی یال مشخص می باشد و تنها سنگریزه های مسیر کمی مشکل ساز هستند که بهتر است به خصوص در زمان فرود از کنار مسیر پاکوب استفاده نمایید. بعد از حدود ۳۵ دقیقه به دو قطعه سنگ روبروی هم که گویی به هم نگاه می کنند رسیدیم که به جوت باجیلار ( دوخواهر ) معروف است. با استراحتی کوتاه و صرف میوه و آب مسیر در جهت جنوب ادامه یافت. پس از یک ربع حرکت، مسیر را به سمت غرب تغییر دادیم و خود را به اول یال دیگری رساندیم که باز در جهت جنوب کشیده شده و به قله منتهی می شد. با دو توقف کوتاه دیگر و با حرکت آهسته و پیوسته، پس از دو ساعت و سی پنج دقیقه به قله رسیدیم. با توجه به شرایط آب و هوایی امسال و بارندگی های مناسب، هنوز سرسبزی در منطقه از بین نرفته بود و گلها و علف ها خودنمایی می کردند. قله قره بلله در جنوب شرق، مرند در شمال، گوی زنگی در غرب و کوه های منطقه قره داغ نیز در شمال قله خودنمایی می کردند. نیم ساعتی توقف داشته و پس از گرفتن عکس و صرف چای و تنقلات، ساعت ۲۰ مسیر فرود در پیش گرفته شد. باران پراکنده ای باریدن گرفته بود و باد می وزید که با تغییر لباس فرود ادامه یافت. ساعت ۲۱ خود را به جوت باجیلار رساندیم. کم کم هوا داشت تاریک می شد و مناظر زیبایی از شهر مرند جلوی چشمانمان ظاهر می گردید. چوپانان منطقه خود را برای شب آماده می کردند. با استفاده از چراغ های پیشانی مسیر ادامه یافت و در ساعت ۲۱:۴۰ به کنار اتومبیل رسیدیم و به سمت صوفیان حرکت کردیم. در پارک صوفیان شام صرف شد و در ساعت ۲۳ به تبریز رسیدیم.

خدا را شاکریم که به سلامت این صعود نیز صورت پذیرفت.

با تشکر از همنوردان عزیزم آقایان علیزاده و پاشایان