برنامه ۲۰ و ۲۱ مرداد ۱۳۹۵ – قله سبلان

گزارش برنامه صعود قله سبلان – گروه کوه پیمایی داغچیلار

زمان: ۲۰ و ۲۱ مرداد ۱۳۹۵
مبدا صعود : شابیل
تعداد همنوردان : ۵ نفر
با لطف خداوند و هماهنگی های به عمل آمده ساعت ۸:۳۰ روز چهارشنبه تبریز را به مقصد شابیل ترک کردیم. صبحانه ساعت ۹:۴۵ در پارک شیخ شهاب الدین اهری صرف گردید. با توجه به کوه پیمایی حدود ۳ ساعته از شابیل به پناهگاه صبحانه به طور کامل صرف شد و مقرر شده بود نهار و شام در پناهگاه صرف شود. ساعت ۱۰:۳۰ از اهر خارج شدیم. جاده اهر- مشگین شهر با تمام زیبایی هایش طی می شد و قله سبلان از دوردست با تمام استواری و زیبایی اش خودنمایی می کرد. ساعت ۱۳:۰۰ در کنار مسجد جامع لاهرود توقف کوتاهی داشته و به سمت شابیل حرکت کردیم. این مسجد امکانات مناسبی را برای مسافران و نمازگزاران در اختیار قرار می دهد. از لاهرود تا شابیل کمتر از ۲۵ کیلومتر می باشد که با توجه به شیب زیاد، با اتوبوس و مینی بوس طی کردن این مسیر حدود یک ساعت طول می کشد ولی با وسایل نقلیه سبک کمتر از ۳۰ دقیقه می باشد. ساعت ۱۴:۳۰ به کنار پارکینگ و آب گرم شابیل رسیدیم. با توجه به برگشت وسیله نقلیه در اختیار به تبریز، وسایل پایین آورده شد. با هماهنگی ای که با گروه کوهنوردی شرکت پالایش نفت تبریز به عمل آمده بود که جا داره از مسئول گروه آقای لطفی هم در اینجا تشکر و قدردانی کنم؛ منتظر ماندیم تا آنها هم به شابیل برسند. وسایل مورد نیاز در پناهگاه رو با لندور و با همراهی چند نفر از همنوردان گروه شرکت پالایش به پناهگاه فرستادیم و ساعت ۱۶ گروه کوه پیمایی خود را به سمت پناهگاه آغاز نمود. ارتفاع منطقه شروع حرکت ۲۶۵۰ متر و پناهگاه در ارتفاع ۳۶۰۰ متری می باشد. حدود ۶ کیلومتر کوه پیمایی تا پناهگاه انجام شد. مسیر بسیار زیبایی بود. قله سبلان و آب های جاری زیبایی مسیر را صدچندان کرده بود و شوق رسیدن به سبلان قدرت حرکت را فزونی می داد. با چهار توقف کوتاه در مسیر حدود ساعت ۱۹:۳۰ به پناهگاه رسیدیم. با توجه به زمان برنامه و شرایط جوی منطقه، پناهگاه زیاد شلوغ نبود و فضا برای زدن چادر به راحتی فراهم گردید. در پشت پناهگاه بالایی، چادرها برپا شد و برای شب مانی آماده شدیم. پناهگاه سبلان امکانات نسبی برای یک شب مانی ( سرویس بهداشتی، آب و سوپرمارکت ) را دارد ولی با توجه به کوهنوردان بسیاری که مشتاق صعود به سومین قله مرتفع کشور می باشند به هیچ وجه این امکانات کافی و قابل قبول نمی باشد و نیاز است تصمیمات اساسی برای ارتقا امکانات این پناهگاه توسط مسئولین ذی ربط استان اردبیل گرفته شود. شام صرف شد و با برنامه ریزی صورت پذیرفته ساعت ۴ صبح پنجشنبه برای شروع صعود در نظر گرفته شد. وضعیت جوی مناسبی بر منطقه حاکم بود و شب آرامی را نوید می داد ولی حرکت لندورها تا اواسط شب در داخل پناهگاه و کنار چادرها آزار دهنده بود که باید فکری به این موضوع نیز شود و لااقل در زمان استراحت کوهنوردان اجازه تردد آنها به برخی فضاهای داخلی داده نشود. ساعت ۳ صبح با صدای یکی از کوهنوردان که می گفت” کوله رو برد ” سریع از خواب پریدم. برخی از وسایل رو داخل گونی جمع کرده بودیم و کنار چادر گذاشته بودیم. گویا دو بچه خرس به چادر یکی از کوهنوردان که کمی دورتر از پناهگاه برپا شده بود نزدیک شده بودند و کوله و برخی وسایل آنها را در زمان ترک کوهنوردان جهت صعود، به هم ریخته بودند ولی خدا رو شکر برای وسایل ما اتفاقی نیافتاده بود. با توجه به شرایط، چادرها جمع آوری و کلیه وسایل درون یکی از اتاق هایی که در اختیار گروه شرکت پالایش بود قرار داده شد، با توجه به تاخیری که در جمع آوری وسایل به وجود آمد امکان همراه شدن با گروه شرکت پالایش فراهم نشد و ساعت ۴:۳۰ صعود رو آغاز کردیم. گروه های زیادی در زمان های مختلفی صعود خودشون رو آغاز کرده بودند و مسیر نیز مشخص بود.خدا رو شکر هوا بسیار عالی بود و حرکت آهسته و پیوسته به سمت قله انجام می شد. پرچم هایی نیز بر بالای صخره ها توسط گروه های کوهنوردی زده شده بود که مسیر را مشخص نموده بود. هوا کم کم داشت روشن می شد و مناظر زیبایی را از طلوع خورشید در جلوی دیدگان نمایان می ساخت. تنقلات، آب و لیمو ترش به اندازه کافی همراهمان برداشته بودیم و در استراحت های کوتاه مسیر، انرژی مورد نیازمان را تا حدودی تامین می کرد. شیب مسیر به طور کلی نسبتا زیاد می باشد و در قسمت های کوتاهی شیب ملایمی بر مسیر حاکم است. حدود ساعت ۹ به شیب تند انتهایی مسیر که در ارتفاع حدود ۴۶۰۰ و پایین سنگ محراب قرارداشت رسیدیم. مسیر از روی گرده و یال طی شد. این منطقه با توجه به خستگی و کاهش انرژی ، سخت ترین نقطه از مسیر صعود به سبلان بود. مسیر با سرعت بسیار پایین و با روش باتوم باتوم پا پا ادامه یافت و در نهایت ساعت ۹:۵۰ به سنگ محراب در ارتفاع ۴۷۵۰ متری رسیدیم که یک دیواره ۱۸ متری می باشد و بر اساس نوشته ها محل خلوت گزینی و بعثت زرتشت بود. شیب ملایمی تا دریاچه و قله باقی مانده است و پس از ۱۰ دقیقه همه اعضای گروه به سلامت به قله سبلان و دریاچه زیبای آن رسیدیم. با تبریک صعود به همدیگر و به همنوردانمون در گروه شرکت پالایش که حدود نیم ساعتی زودتر از ما به قله رسیده بودند، استراحتی در کنار دریاچه داشتیم و بعد از عکس گرفتن مسیر فرود در پیش گرفته شد. گروه های بسیاری خود را به قله رسانده بودند و همه خوشحال از صعود. آفتاب بالا آمده بود و هوا کم‌کم داشت گرم می شد. سرعت حرکت را کمی بیشتر کردیم تا کمتر با مشکل گرمی هوا مواجه شویم. گروه های بسیاری در مسیر داشتند به قله صعود می کردند که به نظر زمان مناسبی را برای شروع صعود خود انتخاب نکرده بودند و گرمای هوا می توانست آنها را دچار مشکل نماید. سنگریزه های موجود در مسیر موجب شده بود تا احتیاط بیشتری در زمان فرود داشته باشیم. کم‌کم پناهگاه رویت می شد. از مسیر دست چپ مسیر اصلی و از شن اسکی بالای پناهگاه خود را در ساعت ۱۴ به پناهگاه رساندیم. خدای منان را شکر کردیم که در سلامت کامل این صعود نیز به سرانجام رسید. پس از یک استراحت کوتاه و صرف چای با کرایه کردن یک لندور خودمون رو به شابیل رسوندیم و با وسیله نقلیه دربستی که قرار شده بود ساعت ۱۳ در شابیل باشد برای صرف نهار به پارک لاهرود رفتیم که روبروی مسجد جامع قرار داشت. نهار در کنار گروه کوهنوردی شرکت پالایش نفت تبریز صرف شد و با خداحافظی از آنها به سمت تبریز برگشتیم. ساعت ۱۸ در کنار چشمه ای که در مسیر مشگین به اهر ( بعد از حوزه استحفاظی راهداری استان اردبیل ) قرار داشت توقفی داشتیم و پس از صرف چای و میوه ساعت ۲۰ به تبریز رسیدیم.
با تشکر از همنوردان عزیزم در گروه کوهپیمایی داغچیلار و مسئول گروه کوهنوردی شرکت پالایش نفت تبریز